De herfst nodigt uit om los te laten. De bomen nemen de tijd om alle voeding uit hun bladeren te halen en laten deze dan stilletjes los in het vertrouwen/weten dat dit een natuurlijke en nodige stap is om in de lente getooid te worden met nieuwe, frisgroene bladeren. De afgevallen bladeren worden humus en dragen zo bij aan het netwerk van het leven. Niets blijft, alles verandert continu. Loslaten en veranderen lijkt in de natuur moeiteloos te gebeuren, maar bij mensen is het vaak een moeizamer proces en vergt het moed om het oude vertrouwde los te laten en te kiezen voor het nieuwe onbekende. Zo ook voor mij.
Vorige week nam ik afscheid van mijn dierbare collega’s en patiënten bij Huisartsen.A om zo alle tijd en ruimte te hebben om mensen vanuit Zijnsoriëntatie te kunnen begeleiden. Ik mis hen nu al én het is fijn te weten dat we verbonden zijn en blijven.
Loslaten schept ruimte voor iets nieuws, voor nieuwe kansen, nieuwe vormen, voor groei en transformatie. En zoals de kleine, nieuwe bladknoppen reeds nu zichtbaar zijn (dus niet pas in de lente), zo geniet ik van wat er nu al is en alle ruimte krijgt. Zo is er het diep ervaren van ‘basic goodness’ bij de deelnemers van de cursus Gezonde Zelfliefde en het geluk van thuiskomen bij jezelf tijdens individuele begeleidingen. Zo verheugend! Ik hoop je dan ook te mogen verwelkomen!
